اگرچه تكنولوژي خدمات ارزنده‌اي به ما كرده‌است، ولي بايد هشيار باشيم كه بي‌كار شدن بخش عظيمي از مردم به‌خاطر حضور دستگاه‌ها و ماشين‌هاي پيشرفته به نفع خانواده‌، جامعه و كشور نيست. بي‌كاري ضررهاي مختلف روان‌شناختي، معنوي، خانوادگي، جامعه‌شناختي و...دارد. براي دفع و رفع اين ضررها بايد به بهانه‌ها مختلفي مردم را در شغل موردعلاقه و متناسب با استعدادشان به‌كار گرفت.
يكي از دوستان روحاني كه براي تبليغ به يكي از مناطق هندوستان رفته بود مي‌گفت: از مسيري هر روز عبور مي‌كردم، مي‌ديدم كه با وجود دستگاه‌هاي مختلف باز هم از افراد زيادي كمك مي‌گرفتند. از روي كنجكاوي آنجا رفتم و پرسيدم چرا از تكنولوژي كه كار را ساده مي‌كند در اين قسمت‌ها كمك نمي‌گيريد!؟ مسؤول آن بخش در پاسخ گفت: ما در فروشگاه‌ها نيز تا حدامكان نيروهاي انساني را مشغول مي‌كنيم تا آسيب‌هاي اجتماعي بي‌كار، فقرو....را دفع كنيم. دزدي، تجاوز به عنف به دليل نداشتن شرايط ازدواج، و مشاجرات اجتماعي و خانوادگي حاصل از بي‌كاري و...هزينه سنگيني براي نيروهاي نظامي، دستگاه‌هاي قضايي و دادگاه‌ها و زندان‌ها به‌بار مي‌آورد.[1]

پی نوشت :
[1] الفباي كار و كارمندي از منظر قرآن، محمدعلي قديري، ص27.