آيه شماره 40  از سوره مبارکه طه

 إِذْ تَمْشىِ أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكمُ‏ْ عَلىَ‏ مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلىَ أُمِّكَ كىَ‏ْ تَقَرَّ عَيْنهُا وَ لَا تحَزَنَ وَ قَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمّ‏ِ وَ فَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فىِ أَهْلِ مَدْيَنَ ثمُ‏َّ جِئْتَ عَلىَ‏ قَدَرٍ يَامُوسىَ‏(
 در آن هنگام که خواهرت (در نزدیکی کاخ فرعون) راه می‏رفت و می‏گفت: «آیا کسی را به شما نشان دهم که این نوزاد را کفالت می‏کند (و دایه خوبی برای او خواهد بود)!» پس تو را به مادرت بازگرداندیم، تا چشمش به تو روشن شود; و غمگین نگردد! و تو یکی (از فرعونیان) را کشتی; اما ما تو را از اندوه نجات دادیم! و بارها تو را آزمودیم! پس از آن، سالیانی در میان مردم «مدین; س‏ذللّه توقف نمودی; سپس در زمان مقدر (برای فرمان رسالت) به این جا آمدی، ای موسی!
 1- در نظام حاكمیت طاغوت، هر كس از طرفداران حقّ، چه زن و چه مرد، باید نقش مبارزاتى خود را به خوبى انجام دهد. «تَمشى اُختك»
2- خدا به وعده‏هاى خویش وفادار است.( امام باقرعلیه السلام فرمود: مدّت جدایى فرزند از مادر سه روز بود. تفسیر نورالثقلین.) «اِنّا رادّوه الیك - فرجعناك الى اُمّك»
3- نگرانى از بازتاب كارها، به اخلاص و عصمت ضربه نمى‏زند. «فنجّیناك من الغمّ» (موسى علیه السلام یك قبطى را بدون تعمّد كشته بود و اگر چه گناهى نداشت، ولى نگران و غمگین بود.)
4- مردان خدا آزمایشات سختى را در پیش روى دارند. «فتنّاك فتوناً»
انبیا نیز باید مزه‏ى حوادث سخت را بچشند لذا بعد از سال‏ها زندگانى در كاخ، اینك چوپانى در بیابان شروع مى‏شود. «فلبثت سنین فى اهل مدین»
5- پشت سر گذاردن مراحل سخت، مقدمه‏ى رسیدن به مقام الهى و معنوى است. «فتنّاك... ثمّ جئت على قدر یا موسى»